Kupala Nacht

De kortste nacht van het jaar, 21 op 22 juni – heet in Polen de "Kupała” Nacht (midzomer-nacht) of, afhankelijk van de regio, de Sobotka. Die nacht was er volgens de Slavische traditie een groot feest, vol vreugde, pracht en praal en met wat erotische genoegens. Er was een veelheid aan magische gebruiken met als doel een toekomstige welvaart te waarborgen. De viering van dit feest begon bij zonsondergang met het ontsteken van het vuur. Al het "oude” vuur, in de huizen, was dan gedoofd om plaats te maken voor het "nieuwe” vuur, dat afkomstig was van het "Kupała” vreugdevuur.

De Kupała nacht is een feest met meerdere betekenissen:
De viering van water en vuur: Water en vuur werden beschouwd als de zuiverende elementen. Daarom sprongen jonge mensen over het vuur heen (koppels hand in hand) en het was gebruikelijk daarna te baden in het water.
Het afscheid van de lente: de zogenaamde zonnewende.
De viering van de vruchtbaarheid: het was de enige keer in het jaar dat ongehuwde mensen seks mochten hebben (dus ook ongehuwde vrouwen konden legaal genieten). Hierdoor veranderde het Kupała feest heel vaak in seksuele orgieën.
In de Kupała Nacht konden maagden een huwelijk voorspellen: Het hulpmiddel bij dat voorspellen was een bloemenkrans (vaak verlicht met kaarsjes) die het meisje in het water legde. Als die zonk voorspelde dat haar komende dood. Als die ver wegdreef moest het meisje nog enige tijd wachten op haar bruiloft. Het geluk bestond dus uit een jongen die de krans te pakken kreeg en dan probeerde de eigenaresse te vinden. (Het gebruik die kransen te maken, ze in het water te leggen en dan te laten wegdrijven leeft voort tot op de dag van vandaag).

Een hedendaags overblijfsel van deze oude Slavische traditie zijn openlucht concerten die "Wianki” genoemd worden. Ze worden gehouden in Krakau en in Warschau. Dus niet noodzakelijk op de 21ste maar in het meest nabije weekend.

Een ander gebruik in de Kupała Nacht was het zoeken, in het bos naar, een bloeiende varen (die alleen in deze nacht bloeit). Het vinden daarvan was voorbehouden aan een goede en rechtvaardige man. Het zou hem geluk en rijkdom brengen. Die nachtelijke zoektocht naar de bloem was ook een goed excuus voor koppels die intimiteit zochten.

Dit zijn de belangrijkste rituelen van dit mooie heidense feest. Na de introductie van het christendom heeft de katholieke kerk geprobeerd het feest te vervangen door de nacht van sint Johannes de Doper (noc świętojańska) op 23-24 juni. Gelukkig nog zonder groot succes.