Bedevaart naar Kevelaer

'Heb vertrouwen - Ik ben het.....'

Het Duitse plaatsje Kevelaer (vlak over de grens bij Venlo) is al eeuwenlang een bekend Mariabedevaartsoord. Al sinds 1642 wordt er in deze plaats een wonderbaarlijk genadebeeld (een ets) van de Maagd Maria vereerd. Dit genadebeeld staat bekend als de ‘Consolatrix Afflictorum’: de ‘Troosteres der bedroefden’.

Handelsreiziger Hendrick Busman was in 1641 op weg van Weeze naar Geldern en bad bij het hagelkruis op een kruising vlakbij het gehucht Kevelaer, toen hij tot driemaal toe een oproep van Maria hoorde: “Op deze plek moet je voor mij een kapelletje bouwen!” Busman was arm, maar de kapel kwam er in 1642. Pelgrims volgden al snel en ook de eerste genezingen lieten niet lang op zich wachten. In 1647 erkende de Kerk acht van deze genezingen als wonderbaarlijk. Om het oorspronkelijke stenen gebedszuiltje heen werd in 1654 de Genadekapel gebouwd, enkele jaren eerder was er al een bedevaartkerk gebouwd. In de negentiende eeuw werd de grote Mariakerk gebouwd, die in 1923 tot basiliek werd verheven.

Kevelaer behoorde enige tijd tot het bisdom Roermond, ging in 1801 tot het bisdom Aken behoren en werd vanaf ongeveer 1823 ingedeeld bij het bisdom Münster. Voor Nederlandse katholieken ‘boven de rivieren’ was Kevelaer lange tijd zeer belangrijk, omdat in het protestantse noorden openbare katholieke geloofsuitingen verboden waren. In het koninkrijk Pruisen, waar Kevelaer onder viel, bestond echter wel godsdienstvrijheid.

Van 1819 tot 1969 heeft er in het Westland een broederschap bestaan dat jaarlijks rond 10 september een bedevaart naar Kevelaer organiseerde. Zo’n bedevaart naar Kevelaer was vroeger een echte boetetocht. In de voetsporen van het broederschap Westlandsche Processie naar de O.L. Vrouw van Kevelaer zal er ook in 2023 een tweedaagse bedevaart gehouden worden naar het heiligdom in Kevelaer. De bedevaart wordt begeleid door Pastoor J. Steenvoorden moderator van de parochiefederatie Sint Franciscus tussen duin en tuin.