Op weg naar Auschwitz

verslag dag 2 Westlandse bedevaart naar Polen 17 t/m 25 juni 2017

Ook vandaag zijn we weer vroeg uit de veren. Bagage inleveren om 6.15 u, ontbijten om 6.30 u en vertrek om 7.00 uur. Na een voortreffelijk ontbijt, gaan we keurig op tijd op pad. Wil Groen, onze reisleidster, complimenteert ons hiervoor. Er staat weer een flinke reis op de rol, maar liefst 650 km zijn er af te leggen. Al snel rijden we Saksen (de meest oostelijke deelstaat van Duitsland) binnen. De hemel is bedekt, eigenlijk ideaal reisweer. We komen af en toe grootschalige windparken tegen.
Rond 9.30 u komen we aan de Poolse grens. De procedure om een tolkastje aan te schaffen kost meer tijd dan verwacht. Er kunnen hier zloty's worden gewisseld of gepind. Inmiddels is het zonnig met een aangename temperatuur. In Polen rijden we door een vlak en groen landschap. Het lijkt de graanschuur van Europa te zijn.

Om 15.00 uur arriveren we in Auschwitz. Na enkele plichtplegingen en toiletbezoek krijgen we een headset. Een Duits sprekende gids leidt ons rond. Het is bijna te veel omvattend om het samen te vatten. Ik ga het toch maar proberen. Het kamp is in 1941 opgebouwd. Al snel was het veel te klein. Er werden diverse kampen in de omgeving opgericht. Die in Birkenau is ca 30 x zo groot. De Duitsers gingen uiterst geraffineerd en doortrapt te werk. Als mensen aankwamen moesten ze alle kostbare handbagage inleveren met de mededeling dat ze zouden gaan douchen en ze daarna terug zouden krijgen. Gezinnen werden gescheiden in 2 groepen, mannen enerzijds en vrouwen en kinderen anderzijds. Vervolgens moesten ze zich uitkleden. Maar daarna gingen ze rechtstreeks naar de gaskamer. Kinderen werden soms meteen verbrand. Eerst werden de lichamen begraven, maar de hoeveelheden werden zo groot dat men overging tot verbranden. In de barakken, die allen een bloknummer hebben, zien we o.m foto's van treinen die aankomen (vaak 80 in een goederenwagon), mensen bijeengedreven als beesten. We zien de gaskamers met toediening vanuit het plafond, maar ook uit een soort losse potten. Er is ook een Nederlandse barak waar erg veel foto's (o.a het kapelletje van het Heilige Geest Hofje in Naaldwijk) en andere herinneringen compleet met een namenlijst van alle Nederlandse joden (ca 45.000) die zijn omgebracht. Om het terrein is een dubbel hek aangebracht van prikkeldraad dat onder stroom werd gezet. Zelfs de isolatoren zijn nog zichtbaar.
Na ruim 2 uur rijden we naar het nabij gelegen Birkenau. Op dit veel grotere terrein staan nog een aantal houten barakken. Hier wordt ook weer van alles toegelicht. Tot slot lopen we naar een indrukwekkend moment.

In totaal werden meer dan een 1.000.000 joden omgebracht. Slechts 7500 mensen overleefden de deportatie. Het is onvoorstelbaar dat een mens zo wreed kan zijn, dat mensen elkaar zoiets kunnen aandoen, is niet te bevatten. Het is belangrijk dat generatie na generatie kennis neemt van deze gruwelijke zo realistisch weergegeven gebeurtenissen opdat het nooit meer zal gebeuren.
Om 20.30 uur vertrekken we naar Krakau. In de bus wordt stilgestaan met een gedicht en gebed bij alle gruwelijke indrukken die we deze middag hebben opgedaan.
Pas rond 21.30 u arriveren we in hotel Chopin. Een uur later genieten we van een voortreffelijk diner. We kijken terug op een zeer bewogen dag.

Een pelgrim uit Naaldwijk

Gedicht Auschwitz pastoor Steenvoorden