Op audiëntie bij Franciscus

De Paus, Spaanse trappen en een volle bus

Na een vroeg ontbijt gaan we met de gehele groep om 07.30 uur lopend naar het Sint Pietersplein. Van alle kanten stromen massa’s mensen met sjaaltjes, petten, vlaggen naar de toegangshekken van het Sint Pietersplein. Het lukt ons niet om met 123 man bij elkaar te blijven. De reeds aanwezige massa mensen vult de vakken met stoelen waar ook wij kaarten voor hebben. Met verbazing over zoveel volk probeert ieder voor zich een plekje te bemachtigen. Sommigen vinden een stoel, anderen staan achter de hekken. Wij zitten met een paar pelgrims op een stoel heerlijk met de zon in de rug, links van de obelisk tussen een groep Italianen met gele sjaaltjes. Voordat de Paus arriveert worden de vele groepen pelgrims genoemd. Uit alle streken van de aarde zijn ze gekomen en ook wij worden 2x afgeroepen als Bisdom Rotterdam en als Westlandse Bedevaarten.

Dan komt de Paus aanrijden in een open witte jeep. Hij rijdt 2x langs de groep achter de hekken, ze konden hem bijna aanraken. De mensen op de stoelen zien hem van veraf langsgaan. Af en toe stopt de Paus om een kind te zegenen of te kussen. De menigte zwaait hem enthousiast toe en roept ‘papa papa!’. Na de rondtoer stopt de Paus bij de trap waar zijn zetel staat. Hij spreekt de mensen toe en heeft het over de kracht van de Geest en de kracht van de familieband en de liefde. Deels leest hij van papier en deels spreekt hij spontaan uit zijn hart. In diverse talen wordt zijn preek kort samengevat. Wij zingen met alle aanwezigen op het plein het ‘pater noster’. Dan krijgen wij allen de zegen van de Paus en hij zegent alle devotionalia en allen die wij thuis hebben achtergelaten. Hij groet alle aanwezigen en de menigte verlaat het Sint Pietersplein.

Onze pelgrims gaan naar de Friezenkerk voor koffie en een groepsfoto. Wij gaan op zoek naar een rustige plek om te lunchen. Op het terras in een straatje genieten wij van de Italiaanse keuken.
Na de lunch vertrekken we met de metro met de rode lijn naar station Spagna. Daar nemen we de lift naar boven en komen boven bij de Spaanse Trappen uit. We bezoeken eerst de kerk Trinita die gerestaureerd wordt. Dan zijn we even in de kerk geweest maar konden niet verder i.v.m. het oefenen van een toneelstuk. We verlaten de kerk en kijken uit over Rome en zien rechtsachter de koepel van de Sint Pieter. We dalen de Spaanse Trappen af en maken daar een groepsfoto. Wat een mensenmassa overal, ongelooflijk. Ze liggen op de trappen, praten her en der, liggen te zonnen en wat al meer.

We gaan op weg naar de Trevi Fontein, opletten op de tassen in de drukte. Aldaar gooiden we een muntje over de schouder en dan tegelijk ‘Arrivideci Roma!’ zeggen, wat betekent dat je nog een keer terug zal komen in Rome. Verder gegaan en naar de Ignatiuskerk geweest met een enorm frescoplafond, erg indrukwekkend. Niet ver van deze kerk ligt het oudste gebouw van Rome: het Pantheon uit 25 voor Christus, met een gat midden in de koepel. Een tempel gewijd aan de goden Venus en Mars. De deuren zijn van brons en loodzwaar. Boven het altaar tegen de achterwand hangt de zilveren icoon van de Orthodoxe kerk. Deze basiliek is toegewijd aan de H. Maagd Maria en Martelaren.

We lopen door de straatjes naar Piazza Navona, op het plein staat in het midden een grote fontein met aan het uiteinde van het plein aan weerszijde twee kleinere fonteinen. Op het plein zijn veel kunstenaars aanwezig. Geweldig wat een gekrioel!! Ook daar bezoeken we een mooie kerk. Van hieraf lopen we naar een gezellig terrasje om de inwendige mens te verwennen.
Na wat tumult met afrekenen vervolgen we ons pad. Santa Maria Dell’ Anima is ons volgende doel. Dit is de kerk waar Antoine Bodar verblijft als hij in Rome is. Terwijl we daar zijn om 18.00 uur, begint de viering met 9 voorgangers. Waaronder Antoine, we blijven enige tijd in de kerk en verlaten hem in stilte. De tijd dringt en gaan we op zoek naar de bushalte van lijn 64, de meeste bekend in Rome.

Ons is toegezegd te proppen en dat is gelukt, twee groepen (40 personen) weliswaar. Bij het eindpunt van de bus, bij station St. Pietro, wachten we op elkaar en gaan gezamenlijk al wandelend terug naar ons hotel. Een voldaan gevoel van deze dag en besluiten met een heerlijk diner. Ter afsluiting van deze mooie dag een meditatief in de kapel.
Groep rood