Het is zaterdagochtend 7 juli 2012, vroeg in de morgen. Nieuwsgierig, doe ik de gordijnen open om te kijken wat voor weer het is. In tegenstelling tot eerdere dagen die week, geen regen maar zonneschijn met een beetje wind en een heerlijk temperatuurtje. Een betere dag om samen met pelgrims uit de parochiefederatie Sint Franciscus 'tussen duin en tuin' naar de Nationale Bedevaart in Brielle te gaan fietsen, is nauwelijks denkbaar. In het Lambertuskerkje aan de Maasdijk verzamelen zich 25 pelgrims voor een kort meditatief moment. Een moment waarin pastor Straathof het thema van de Nationale Bedevaart 'Standvastig getuigen' met overgave inleidt. Met gebed en de zegen wordt het meditatief moment afgesloten en na het zingen van het lied 'Wij zijn samen onderweg' pakt iedereen de fiets en gaan we samen op weg naar Brielle. Gevolgd door een goed uitgeruste bezemwagen, waar hopelijk geen beroep op hoeft te worden gedaan.
Al snel na vertrek vormde zich spontaan een kopgroepje van twee dames. 'Dames bedankt' jullie slaagde erin om met de juiste snelheid en de juiste route -veel rustige fietspaden- de hele groep veilig en wel naar de pont in Maassluis te loodsen. Na de oversteek die vrij vlot verliep, was het soms even een kwestie van aanzetten en doorzetten want op sommige stukken van de route had de wind vrijspel. Maar ondanks dat was de wind geen spelbreker bij het samen op weg zijn naar Brielle. Als groep Westlandse pelgrims bereikten wij om iets na 10 uur zonder banden- en/of andere pech, het Heiligdom van de Heilige Martelaren van Gorcum in Brielle. Ruimschoots op tijd om voor de Eucharistieviering onder het genot van een kopje koffie nog even met elkaar te praten en bekenden te ontmoeten.
De Eucharistieviering waarin Mgr. dr. J.H.J. Van den Hende de hoofdcelebrant was en de gezangen werden verzorgd door het RK Kerkkoor Medea uit Monster onder leiding van de heer J.J.M. de Ridder, met aan het orgel de heer J.R. de Ridder. De Eucharistieviering werd vooraf gegaan door een proclamatie. Een proclamatie waarin werd stilgestaan bij het feit dat het in 2012 het 450 jaar geleden is dat 19 priesters en kloosterlingen werden gedood en dat het 145 jaar geleden is dat zij Heilig werden verklaard, vanwege hun getuigenis omtrent de tegenwoordigheid van Christus in de Eucharistie en het gezag van de Paus als zichtbaar hoofd van de Kerk. In zijn overweging bracht Mgr. Van den Hende naar voren dat 'Standvastig getuigen' op heel veel verschillende manieren kan worden uitgelegd en verstaan. Eén van die manieren is: 'Hakken in het zand en de knieën op slot. Wie maakt mij wat!' . 'Ik weet waar ik voor sta. Knappe man of vrouw die mij daarvan afbrengt'. Inmiddels is door de eeuwen heen gebleken dat met die aanpak het Koninkrijk van God in onze wereld nooit van de grond komt. Standvastig getuigen en het werken aan het Koninkrijk Gods in onze wereld zijn niet van elkaar te scheiden niet los verkrijgbaar en niet los van elkaar in de praktijk te brengen. Standvastig getuigen is dan werkelijk getuigen, wanneer het wortels heeft in een levenshouding van geloof in Jezus en van vertrouwen in God. Het gaat niet om moed of moedig zijn maar om getuigen met liefde en trouw met de kracht van de Heilige Geest, die de Heer beloofd heeft en steeds zal geven. De Heilige Martelaren van Gorcum hebben ook ons dat voorgeleefd en daarom gedenken wij hun tot op de dag van vandaag.
Na de Eucharistieviering was er ruimte voor koffie, de lunch en elkaar ontmoeten. Een snelle telling van het aantal deelnemers bracht mij al tot ruim 125 Westlanders. Na dit korte intermezzo volgden het Rozenkransgebed, waarbij de geheimen van het Licht werden gevolgd, en de Kruisweg op de Ommegang van de Bedevaartskerk. De plechtige vespers met aansluitend de Sacramentsprocessie, waarin Westlandse pelgrims de reliek en een vaandel mochten meedragen zal bij velen, herinneringen aan hun jeugd teweeg gebracht hebben.
Na de pelgrimszegen werd de Nationale Bedevaartsdag in Brielle afgesloten en werden de fietsen weer opgezocht. Met een koel windje en een schraal zonnetje ging het richting pont waar we al direct na aankomst konden inschepen. Eenmaal aan de overkant ging het los. Het was alsof iedereen de stal rook, geen houden aan. Tegen de tijd dat we het viaduct bij Westerlee overstaken werd er door sommigen waaronder pastor Straathof in een nog hogere versnelling gefietst. Uiteindelijk arriveerde de heer A. Kouwenhoven en ik bij de Bovendijk in Wateringen en waren het erover eens dat het een geweldige dag was geweest terwijl we ons afvroegen: 'Hoe kunnen wij anderen laten delen in wat wij vandaag samen als Westlandse pelgrims op en onderweg hebben beleefd ?'. Op die vraag hadden wij op dat moment geen antwoord. Op dit moment is mijn antwoord: 'Standvastig getuigen met liefde en trouw' waarbij de kracht van de Heilige Geest niet gemist kan worden. En om dat antwoord te kunnen blijven geven is het goed om volgende jaar met velen uit Westland weer samen op weg naar Brielle te gaan.
een pelgrim