De stad Dokkum

Dokkum ontstond toen een groep Friezen op de noordelijke oever van een zeearm van de Lauwers gingen wonen. Er ontstond een kleine nederzetting met een levendige handel.
Om zich te beschermen tegen het water wierpen ze een terp op. Toen Bonifatius in 754 in de buurt van Doekinga werd vermoord was het plaatsje al een behoorlijke nederzetting. Er woonden al Christenen en zij wierpen ter gedachtenis een terp op. Ze bouwden daarop een klein houten kerkje. Het kerkje stond aan de Bargemerk (varkensmarkt) in het centrum van de stad. Er vestigden zich een groep monniken die naast de kerk een klooster en een school bouwden. Zo ontstonden ook een tehuis voor vreemdelingen, een ziekenhuis en een weeshuis.

Naast handel krijgt Doekinga betekenis als religieus- en onderwijs- centrum met de Fries Liudger als parochiepriester. De Reformatie betekende een omslag voor Dokkum als kerkelijk-, cultureel- en handelscentrum, die altijd merkbaar zou blijven. Dokkum werd grotendeels protestants. Maar er is altijd een kleine katholieke gemeenschap gebleven. De bedevaarten hielden op en zouden eerst in 1924 met Titus Brandsma als initiatiefnemer weer een aanvang nemen. In Dokkum vinden we de grondslagen voor het Nederlands Oecumenisch Christendom.

Binnen de dubbele grachtengordel van Dokkum staat u midden in de geschiedenis: het stratenpatroon is sinds 1650 onveranderd gebleven, inclusief de kromme straatjes, de bruggetjes en de prachtige doorkijkjes. Veel herinnert aan Bonifatius, zoals een kerk en een kapel met heilige bron. Maar Dokkum heeft meer. Vele historische gebouwen, kerken, weeshuis, raadhuis, het schitterende Admiraliteitshuis en het Natuurhistorisch museum.