Bedevaart Kevelaer 2015 - dag 2

Westlandsche Processie naar Kevelaer - woensdag 19 augustus 2015

De één slaapt prima in een vreemd bed, de ander doet geen oog dicht. Maar als vier zussen met elkaar op reis gaan en dan ook nog op één kamer verblijven, dan is het spel op de wagen en zijn er andere elementen in het spel die het ritme van de nacht verstoren.
Hadden we op de eerste dag van onze bedevaart een jarige (de Stichting Bedevaarten Westland), op de 2^e dag in Kevelaer zingen we het lang zal ze leven voor één van de pelgrims: Ada Visser. Waar maak je dat mee dat er elke dag feest is!

Eén van de mooiste plekken om te vieren is de Kaarsenkapel. De Kaarsenkapel is de eigenlijke bedevaartskerk. De grote kaarsen van de pelgrimsgroepen blijven daar achter: zij laten de verbondenheid zien met Maria als de bedevaartgangers al lang weer naar huis zijn teruggekeerd.
Voor zowel de eucharistieviering als ons Danklof mochten wij in deze Kaarsenkapel bijeen zijn, waarbij de pastoor geassisteerd werd door twee acolieten. Eén van die acolieten, Eli Stok, is een priesterstudent die van september 2015 t/m mei 2016 stage komt lopen in het Westland.

Naarmate je vaker in de Kaarsenkapel komt, des te mooier ga je deze bedevaartskerk vinden en dat draagt bij aan een intensere beleving van je bedevaart naar Kevelaer. Wij hebben al onze gebeden daar naar voren gebracht, en met de brandende bedevaartkaars en het wapenschild uit 1892 vooraan in de kerk in ons midden, voelden we ons sterk verbonden met het thuisfront. Het waren prachtige momenten om daar te zijn.

De vrije tijd in Kevelaer werd door ieder dankbaar gebruikt om een kaarsje op te steken, lekker een terrasje te pakken of een souvenirtje te kopen. Onder een stralende zon met een lekker temperatuurtje was het prima vertoeven in Kevelaer. En als je dan bijv in de Hauptstrasse aan de koffie zat, werd je ook nog eens getrakteerd op een traditionele intocht van pelgrims uit Utrecht en omstreken.

Met een prachtig danklof hebben we onze bedevaart afgesloten. Twee prachtige dagen met elkaar. Dat deed me denken aan de woorden van pastor Straathof die onlangs nog zei: “je gaat altijd voor een ander naar Maria, maar neemt jezelf daarin mee”. Het was goed zo.