Bezoek aan Theresia van Lisieux

Aan de rand van de stad staat een grote aan Theresia gewijde basiliek. Met de bouw ervan werd begonnen in 1929 en in 1937 werd de kerk ingewijd. In de crypte mochten wij met alle andere bussen (totaal 250 nederlanders) de eucharistie vieren. Heel bijzonder om in deze ruimte samen te zijn. De hulpbisschop van het aartsbisdom Utrecht mgr T. Hoogenboom zette direkt de juiste toon. Na de viering bezochten we de kerk, zeg maar basiliek erboven. Een juweeltje om te zien. Je moet er geweest zijn om dit te bevatten. Terug in de stad zijn we naar de Carmel gegaan om daar de schrijn van de H. Theresia te aanschouwen. E

igenlijk moet ik zeggen een afgietsel van Theresia, want het is niet een echte schrijn. Op weg naar Lisieux had Riekje ons al meegnomen in het verhaal van Theresia, een zeer boeiend verhaal, dat zeker parallellen heeft met het verhaal van Bernadette. Onderweg bidden we elke dag een rozenhoedje (vijf tientjes van de rozenkrans), en worden we verrast door menig verhaal in onze pelgrimsbundel. Er is buiten de ‘pelgrimszaken’ natuurlijk de nodige tijdinvulling met vertier en lol. Want een dag niet gelachen is een dag niet geleefd.

De tocht gaat verder van Lisieux naar Poitiers (348 km), waar we zojuist een overheerlijk diner naar binnen hebben gewerkt. Nu slapen en morgen de laatste etappe naar Lourdes war we volgens planning rond het middaguur aankomen.