Pastorale thema's Lourdes voor drie jaar

Het heiligdom van Lourdes heeft de pastorale thema’s voor de komende drie jaar vastgesteld. Het gaat om de woorden die Maria bij de verschijning van 2 maart 1858 aan Bernadette heeft toevertrouwd: “Ga aan de priesters zeggen dat men hier een kapel bouwt en dat men hier in processie komt.”

De zin wordt in drie delen verdeeld:

“Ga zeggen aan de priesters…”  (2022)
 “… dat men hier in kapel bouwt…” (2023)
“… dat men hier in processie komt.” (2024)

Er is ook een logo ontworpen, waarin de drie thema’s zijn weergegeven.

De Feiten

Op 2 maart 1858 zijn 1650 personen samengekomen bij de Grot, nog voordat Bernadette zélf aankomt. Zodra Bernadette is aangekomen, knielt zij neer en met een kaars in haar hand maakt zij heel langzaam een wijds kruisteken en laat zij de kralen door haar vingers gaan. Al heel gauw wordt haar gelaat heel stralend, teken van het feit dat de Dame dáár is. Wanneer zij het zeggen van het rozenkransgebed beëindigd heeft, verricht Bernadette de gebaren van boetvaardigheid die de Dame haar heeft geleerd. Zij kust de grond als teken van boetvaardigheid voor de zondaars. Zij verplaatst zich op haar knieën en begeeft zich naar de bron, om er te drinken en zich te wassen. Deze gebaren verricht Bernadette met zwaarmoedigheid en haar gelaat is droevig, maar tegelijkertijd met enige traagheid, omdat de talrijke personen die zich binnen de Grot bevinden, de voortgang ervan vertragen.

Even daarna wordt haar gelaat weer stralend en, hoewel ze niet meer beweegt, begrijpen allen dat de Dame dáár is. En zoals een moeder en haar dochter beleven ze een moment van hart tot hart. Deze intieme ontmoeting mondt dan uit in een moment van catechese, van onderrichting en zelfs van zending. Aldus vertrouwt de Dame op deze dinsdag 2 maart 1858 aan Bernadette toe: ‘Ga zeggen aan de priesters dat hier een kapel gebouwd wordt en dat men hier in processie komt.’

Tijdens de derde verschijning had Bernadette een uitnodiging ontvangen van de Dame en ze is er ook op ingegaan: “Wilt u mij het genoegen doen om hier gedurende twee weken te komen?” En nu opent zich de persoonlijke, intieme dialoog, vervuld van beleefdheid, tederheid en affectie, maar tegelijk opvorderend, naar de dimensie van de hele Kerk, van de hele mensheid, tijdens deze dertiende verschijning. Voor de eerste maal in haar leven heeft Bernadette een zending ontvangen die andere mensen betrekt; “Ga zeggen….”

Vanaf de eerste verschijning werd Bernadette geconfronteerd met heel wat obstakels die ze te overwinnen had. Maar haar “zending” is voor haar vast en zeker de moeilijkste die ze te volbrengen heeft. Zij verlaat de Grot, maar ze gaat niet onmiddellijk terug tot bij haar ouders in het cachot. Vergezeld van twee tantes begeeft Bernadette zich inderdaad naar de pastorie van Lourdes, tot bij mijnheer pastoor van Lourdes, priester Peyramale.

Het is voor haar een moeilijk moment. Op de eerste plaats omdat het de eerste keer is dat ze deze man, met zijn indrukwekkende gestalte, ontmoet, maar ook omdat de manier waarop de priester tante Bernarde, tante Basile en Bernadette onthaalt, helemaal niet warm is.

Helemaal onder de indruk is Bernadette trouwens even de kluts kwijt. Wanneer ze bij mijnheer pastoor zijn buitengegaan, beseft zij dat ze een deel van haar vraag vergeten is te stellen. Om weer bij de pastoor te kunnen terugkeren, vraagt ze niet aan haar tantes om met haar mee te gaan, maar begeeft ze zich naar de kosteres van de parochie, Dominiquette Cazenave, om te vragen of zij voor haar een nieuw afspraak met de priester kan regelen. In de loop van die avond van 2 maart zal ze de priester Peyramale daar boodschap doorgeven: “Ga zeggen aan de priesters dat er hier een kapel gebouwd wordt en dat men hier in processie komt.” Wanneer ze stralend buitenkomt uit de pastorie, vertrouwt ze Dominiquette toe: “Ik ben echt gelukkig, ik mijn boodschap kunnen volbrengen;”

De boodschapster was kwetsbaar, maar doordat zij de boodschap heeft doorgegeven, kunnen ook wij heden ten dage naar de Grot van Lourdes komen.