Thuiskomen in Lourdes

verslag dag 3 bedevaart Lourdes 7 t/m 15 mei 2018

Na een vroeg ontbijt in het hotel Mercure (06.30 uur) vertrokken wij om 07.40 uur richting Lourdes. Het beloofde een mooie droge dag te worden. We hebben een kleine 500 km te gaan. Pastor Straathof opende de rit met een gebed, waarna wij zongen: Wij groeten u o Koningin.

Wij genoten van de schoonheid der natuur! De prachtige gele struiken in het veld en langs de wegen. Het leek wel goud! Nabij Bordeaux staken wij de brug over de Garonne over en waren overal de wijnstokken in het veld te zien. Rond 10.30 uur hadden we een koffiestop, waarna we rond 11.1.5 uur vertrokken richting Lourdes.

Pastor Straathof vertelde het verhaal van Bernadette: dat op 11 februari 1858 toen Bernadette 14 jaar was Maria aan haar verscheen terwijl zij aan het hout sprokkelen was met haar zusje en vriendinnetje aan de oevers van de Gave. Er zouden nog 17 verschijningen volgen. Dat het Ave Maria ontroering teweeg zou brengen terwijl wij Lourdes inreden, hadden we niet van tevoren bedacht. Adembenemend het uitzicht!

Na een lunch om 14.00 uur in hotel Gloria werden we rond geleid door het Heiligdom waar drie kerken boven elkaar gebouwd zijn en waaronder ook nog een crypte was. Het grote Mariabeeld met een gouden kroon trok grote aandacht. Daarna werden we langs de 18 kraantjes geleid, die aan het aantal verschijningen deden denken en het water uit de bron. Water zoals Christus het levend water was.

Om 17.00 uur was er een welkomsviering met 7 voorgangers en een koor. Na de welkomsviering werden we door de grot geleid. Ook Petrus werd door Christus steenrots genoemd waarop een kerk gebouwd werd. Vele kaarsen kunnen erop gestoken worden. Christus was het licht der wereld maar belangrijk was de liefde van Maria en Christus van de mens. Verder werd ons verteld dat de snelstromende rivier de Gave in 2012 overstroomde en nogeens in 2013 en het water kwam tot en met de hoogste kaars op de standaard in de grot. Om 19.00 uur hadden we een heerlijk diner in hotel Gloria. Tot slot een persoonlijk gedichtje van mij:

Verzonken in een diepe stilte
schieten uit de holte van mijn brein
gedachten omhoog
die om Maria spelen
dat zij
ons nog versteld doet staan
na meer dan 2000 jaren
ik kan haar krachten niet verklaren
maar in verbondenheid
met alle pelgrims
zijn we eensgezind
begroeten in een lied
de moeder van Jezus Kind
Ave Ave Ave Maria
Ave Ave Ave Maria.

Ria Nederpel-Oosterwijk