Westlandse
Bedevaarten
Steun ons

WJD 2016 (4) - Margrit Stijger

Geplaatst op: 05 mei 2017

Westlandse jongeren over de WJD

aan het woord is Margrit Stijger, 26 jaar uit Kwintsheul

Ervaringen en belevenissen op gedaan tijdens de Wereldjongerendagen in Polen, zijn te bijzonder om onbelicht te blijven. Die ervaringen en belevenissen laten we daarom graag tot bloei komen door elke maand een verhaal van één van de zeven jongeren die erbij waren te publiceren. Ervaringen en belevenissen die het verdienen in de eigen geloofsgemeenschap, aan iedereen, verteld te worden. Of zoals de paus het bij de verwelkoming van de jongeren bij de WJD verwoorde: 'Wanneer Jezus het hart van jongeren raakt, zijn zij werkelijk tot grootse dingen in staat.'

Op 17 juli 2016 vertrokken wij dan eindelijk naar Krakau, samen met 180 jongeren en begeleiders in drie bussen vanaf Den Haag. Een reis waar ik al anderhalf jaar naar toe aan het werken/leven was. Ik, Margrit Stijger, 26 jaar jong en vlak voor de WJD afgestudeerd als leerkracht in het basisonderwijs. Naast mijn werk zet ik me graag in voor kinderen, tieners en jongeren in en rondom de kerk. Ik ben actief lid van de jongerengroep in het Westland, RKJ Westland, en ook van de zustervereniging in Delft (RKJ Delft), organiseer (mede) kleutervertelvieringen en het jaarlijkse kerstspel in de St. Josephparochie. En zo help ik ook mee met het de kinderen/jongerenreizen komende zomer naar Lourdes via de VNB.

Als lid van het kernteam van de reis ‘Let’s go - weg van barmhartigheid’ was ik al vroeg bezig met de voorbereiding voor de mooie reis die wij hebben gemaakt. Ongeveer anderhalf jaar voor het vertrek begon de voorpret. Ik heb al eerder een WJD meegemaakt, in 2013 ben ik naar Rio de Janeiro geweest, dus ik wist een klein beetje wat me te wachten stond. En toch is deze reis niet te vergelijken met de reis in 2013.

Eén van de vele mooie momenten tijdens de reis is de nachtwake geweest. Die middag heb je met je spullen voor de nacht (luchtbedje/matje, slaapzak, warme trui, eten en heel veel water) een tocht gewandeld van ca. 10 km. Alle jongeren uit de stad (op dat moment ca. twee miljoen) allemaal op weg naar het grote veld om daar de avondwake te houden, te overnachten en ’s morgens de eucharistie te vieren. Tijdens deze avondwake werden er kaarsen uitgedeeld en het allerheiligste werd uitgesteld. Twee miljoen jongeren met een brandende kaars in stil gebed met elkaar verbonden. Een onbeschrijfelijk mooi moment! Met zoveel jonge mensen bij elkaar zijn, die samen het geloof delen, samen feest willen vieren, samen de kerk laten leven. Daar krijg je enorm veel kracht van!

Wij hebben in twee weken tijd veel bijzondere dingen meegemaakt. Een mooie avond van barmhartigheid, een bezoek aan het concentratiekamp Dachau, Praag, de gastvrijheid in Kielce en het vele eten dat zij voor hun gasten op tafel zetten, de prachtige stad Krakau (hoewel ik die door de hoeveelheid mensen niet goed heb kunnen bekijken) en nog vele vele andere mooie momenten. Natuurlijk waren er ook dingen die minder leuk waren of anders dan gepland, zoals bijv. buspech of de mis vieren in de buitenlucht, daar baal je dan even van. Maar je hebt achteraf een mooi verhaal en kan je er eigenlijk alleen maar om lachen.

Nu terug in Nederland lijkt de WJD in Krakau alweer een hele tijd geleden. Dat is het ook, maar het voelt soms toch als de dag van gisteren. Als je praat over de mooie en bijzondere dingen die je mee hebt gemaakt met elkaar, komt die kracht en inspiratie die ik tijdens de WJD heb opgedaan weer helemaal in mij naar boven. Deze WJD stond in teken van de barmhartigheid "Zalig de barmhartigen, want zij zullen barmhartigheid ondervinden". Het zien van het goede in de mens en barmhartig zijn voor elkaar is mooi om te zien. Je herkent het ook in elkaar. Hier terug in Nederland/Westland mis ik dat soms. Wat kunnen wij voor elkaar betekenen? Hoe kunnen wij elkaar helpen? In onze jongerengroep, RKJ Westland, zijn we hier soms naar op zoek. Je vervalt weer in het dagelijkse ritme en dan is het soms lastig om samen kerk te zijn. Het blijven ontmoeten is heel belangrijk, want zo blijf je samen verbonden.

In dit filmpje (vanaf minuut 6:47) vertel ik over een van de bijzondere momenten en zijn een aantal mooie beelden uit Krakau te zien! https://youtu.be/y7tAs1kjhpY?t=408

De WJD in één zin: een geweldige, bijzondere, gezellige, enerverende, vermoeiende maar fantastische reis! Op naar Panama in 2019!



<< Terug naar het nieuwsoverzicht