Bedevaart Kevelaer 2018 ‘Zoek Vrede’

Westlandse bedevaart naar Kevelaer 7 en 8 augustus 2018

“Op bedevaart gaan is samen op weg gaan, huis en dorp verlaten en hunkeren naar een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Het is samen bidden en zingen, spreken en luisteren, lachen en huilen.”

Met deze woorden en het zingen van het lied ‘Pelgrimstocht der mensen’ begon op 7 augustus 2018 in de Sint Jan de Doperkerk in Wateringen de Westlandse bedevaart naar Kevelaer. Kevelaer een bedevaartsplaats net over de Duits-Nederlandse grens vlak bij Kleve waar Maria al vanaf 1641 wordt vereerd. De Sint Jan de Doperkerk omdat in de twee uiteinden van het kruis in die kerk, links en rechts, fraaie gebrandschilderde ramen zijn aangebracht ter ere van Maria als de onbevlekte maagd (verwijst naar Lourdes) en als troosteres der bedroefden (verwijst naar Kevelaer). Ramen met tafrelen die ons steeds weer opnieuw uitnodigen om op bedevaart te gaan naar plaatsen waar Maria wordt vereerd.

Na het meditatief moment in de Sint Jan de Doperkerk was het tijd om bagage, rolstoelen, rollators en frisdrank in te laden en af te reizen naar Kevelaer. Een comfortabele busreis met koffie of thee volgde. Na verloop van tijd kwamen de kerktorens van Kevelaer in beeld. Maar dat niet alleen: ‘wie naar buiten keek zag al snel dat de droogte rondom Kevelaer behoorlijk had huisgehouden’. De kleur groen was ver te zoeken. Bruin had de overhand. Een goed moment voor een kort gebed. Maar ook een moment om alvast uit te kijken naar het door de pastoor beloofde kopje koffie met gebak.

Na de aankomst in het hotel, het kopje koffie met gebak en het verdelen van de kamers werd er verzameld om in processie naar de ‘Genadekapel’ te lopen voor het zegenen en ontsteken van onze bedevaart kaars. De kaars werd gedragen door een jonge pelgrim en ontstoken door de misdienaar die ons vergezeld. Een kaars die ons eraan herinnert dat God, bron en oorsprong van alle licht is en ons begeleidt op onze levensweg.  Na het ontsteken van de bedevaart kaars werden de Genadekapel, Kaarsenkapel, de Doop- en Biechtkapel en de Basiliek bezocht. Steeds weer bij binnengaan van een kapel bleek dat er op dat moment geen viering werd gehouden. Een kwestie van geluk. Dat gaf pastoor Steenvoorden mooi de gelegenheid om een goede en gedegen toelichting te geven op de afbeeldingen en de bijzonderheden in die kapellen en basiliek. De wandeling over de Kappelenplatz werd om klokslag twaalf uur afgesloten met het Angelus gebed.  Hierna werd er naar het hotel gewandeld voor de lunch.

Om drie uur werd er verzameld voor de rondgang langs de kruisweg. Gebruikelijk bij de Westlandse bedevaart is dan dat bij het klooster van de franciscanessen, voor de ingang van de kruisweg, een kistje Westlandse tomaten wordt aangeboden. Zo ook dit jaar. Er werd aangebeld en met een grote glimlach op haar gezicht nam een van de zusters de tomaten in ontvangst. Je vraagt je dan af: ‘Met welke gedachten gaan de zusters deze tomaten eten?’. Dat zal voorlopig nog wel een raadsel blijven. Gebruikelijk is dan dat we daarna de kapel van het klooster mogen bezoeken. Zo ook dit jaar. Terwijl de kapel werd bezocht slaagden enkele pelgrims erin om met vereende krachten een afgelopen band van een van de rolstoelen er weer op te leggen. Met heel veel zweet op het voorhoofd slaagde dat wonderwel. Tijd om de rondgang langs de kruiswegstaties te beginnen. Niet onvermeld mag blijven dat de temperatuur inmiddels was opgelopen tot boven de dertig graden. Met de rondgang langs de kruiswegstaties hebben we Jezus herdacht, Zijn lijden, Zijn sterven, Zijn verrijzenis. Maar ook hen die vandaag een kruisweg moeten gaan. De hitte was niet altijd voor iedereen makkelijk te verdragen maar omdat we samen op weg waren gegaan werd het enigszins draaglijk. Na afloop zocht iedereen een koel plekje op een terras op om te genieten van een ijsje, biertje of iets anders.

Na het diner was de kapel van het hotel de plaats waar aan de hand van de blijde geheimen, de Rozenkrans werd gebeden. Nu wil het geval dat die kapel pal onder de kap van het hotel lag. Dat bracht met zich mee dat de temperatuur in de kapel rustig tropisch genoemd mag worden. Zo niet, meer dan tropisch. Het was zelfs zo erg dat voor sommigen, zweetdruppels het zicht bijna volledig vertroebelde. De pastoor had daar misschien wel het meeste last van want hij was gekleed in zijn albe en die heeft hij later in zijn hotelkamer te drogen moeten hangen. Maar omdat we samen op weg waren hebben we ons er doorheen geslagen. Maar dan ook maar net. In de tuin van het hotel en op de terrassen aan de Kapellenplatz werd de dag afgesloten met de gedachte: ‘vanwege de hitte was het afzien maar we waren samen onderweg’.

De volgende ochtend was de temperatuur een stuk dragelijker. Waarschijnlijk ook omdat het in de vroege ochtend had geregend. Iedereen slaakte bij het ontbijt dan ook een zucht van verlichting. Na het ontbijt werd er voor het hotel verzameld om naar de Kaarsenkapel te gaan voor de Eucharistieviering. De kapel waar onze bedevaart kaars en het schild met het opschrift: ‘Westlandsche Processie 1892 Wateringen’ op het priesterkoor een plaats hadden gekregen. De viering werd geopend met orgelspel en het zingen van het lied, ‘Geef vrede, Heer, geef vrede’, op de melodie van ‘God groet u zuivere bloeme’. Dat paste mooi bij het thema: ‘Zoek vrede’, van Kevelaer en ons thema van de ‘Eucharistieviering dit jaar. Ook de liederen, lezingen en gebeden sloten aan bij dit thema. In zijn overweging ging pastoor Steenvoorden uitvoerig in op het thema: ‘Geef ons vrede’.

Na de Eucharistieviering ging iedereen zijns of haars weegs en werden voor het thuisfront de nodige souvenirs aangeschaft. In de middag werd er verzameld om samen naar de Doop- en Biechtkapel te gaan voor een dankviering. In deze viering ging de aandacht uit naar: ‘Maria, koningin van de vrede’. Ook de lezing en de liederen in deze viering sloten hierbij aan. Vermoedelijk zal bij velen deze viering nog lang in het geheugen blijven. Dit omdat een pelgrim met pianobegeleiding van een medepelgrim in volle overgave het Ave Maria heeft gezongen.

Na de dankviering zegende de pastoor de devotionalia en werd iedereen uitgenodigd om op het bordes van de basiliek te poseren voor de groepsfoto. Een foto die samen met de andere foto’s die tijdens deze bedevaart zijn gemaakt gepubliceerd zullen worden op onze website. Om zes uur bereikte we weer de Sint Jan de Doperkerk. De kerk waar de Kevelaer-ramen ons blijvend herinneren aan onze bedevaart naar Kevelaer in 2018.

• download de overweging eucharistieviering van pastoor J.C.M. Steenvoorden
• download de overweging danklof van pastoor J.C.M. Steenvoorden